Ik voel me een beetje rot. Want ik was eerlijk. Aardig, maar wel heel eerlijk. En dat was best confronterend voor de mevrouw tegen wie ik dit was.
Wat er gebeurde:
Een mevrouw stuurde mij een brandbrief. Haar WW loopt over een paar maanden af en daarna krijgt zij geen enkele financiële steun meer i.v.m. haar privé situatie. Zij is dus dringend op zoek naar werk. Geld voor begeleiding heeft ze niet meer. Alles wat ze hierin heeft geïnvesteerd (loopbaancoach, cursussen) heeft haar niets opgeleverd.
Ik vroeg door op wat ze heeft gedaan om werk te vinden, wat ze precies zoekt en wat zij denkt waar het aan ligt. Daarna gevraagd of ze aan overstapberoepen heeft gedacht, zij hulp gekregen heeft bij concrete sollicitaties, ook via bureaus solliciteert. Ik hoor gretigheid en veel investering in het solliciteren. En, ik hoor veel ‘ja maar’s’.
- Ja maar, ik ben toch te oud.
- Ja maar, met uitzendbureaus ben ik klaar want die reageren niet.
- Ja maar, ik heb geen goede opleiding
- Ja maar, er zijn toch teveel concurrenten
- Ja maar, ik kreeg vorige week werk aangeboden maar zou daar zo weinig verdienen, dat ga ik niet doen.
Ja maar. De 2 woorden die aangeven dat je vast zit. Je al je opties geanalyseerd hebt en tot de conclusie bent gekomen dat ze je niet verder gaan helpen.
Ik gaf haar eerlijk feedback, hield de spiegel voor.
Op: ‘ ik heb niet de juiste opleiding’.
Zei ik: ‘Het is alleen een probleem als jij een ander hierop wijst of als het echt een harde eis is’.
Op het aanbod wat ze afgeslagen had omdat het te weinig betaalde, stelde ik de vraag ‘En als het nu inhoudelijk meer in de richting kwam van het werk wat je zou willen. Zou het dan die paar maanden investering waard zijn om ook na je WW periode inkomen te hebben. Wat heb je te verliezen?’
Zij: Ja maar, wat als ik het niet leuk vind?
Ik: Dan mag je altijd verder solliciteren.
Zij: Ja maar, wat als ik niet iets anders vind?
Ik: Solliciteren vanuit een baan is gemakkelijker dan vanuit een werkloze situatie en je hebt iig even geen zorgen over je inkomen.
Het werd stil aan de andere kant van de lijn. Ik begrijp wat je wilt zeggen, zei ze na een tijdje. Ik zal mijn mindset moeten veranderen wil ik mijn situatie doorbreken. En met dit besef hoop ik oprecht dat het haar een uitweg en daarmee rust en vertrouwen geeft in haar situatie.
Over kwartjes die vallen
En weet je wat nu zo mooi is. Iedereen heeft wel een onderwerp waarin je vast zit. Waarbij je wel een spiegel kunt gebruiken om je eigen patroon te herkennen en te doorbreken. Gisteren betrapte ik mijzelf op zo’n patroon. Mijn ‘ja maar’ zit hem in de balans houden in werk-en-privé. Ik vind mijn werk echt super leuk en kan mij hier echt in verliezen waardoor ik structureel lange dagen maak (12u – 14u is geen uitzondering). En hoewel ik veel energie krijg van mijn werk, wil ik er ook heel graag zijn voor mijn gezin, samen leuke dingen doen, mijn bijdrage hierin leveren en ook tijd voor mijzelf hebben.
Tijd voor mijzelf? Pff, nou nee, daar heb ik echt geen tijd voor. En dus kijk ik met een flinke vleug jaloezie naar collega ondernemers die heel bewust kiezen om maximaal 4 dagen te werken, of super bewust met hun tijd en energie omgaan. En natuurlijk ook verkondigen, dit kun jij ook bereiken. En dan denk ik alleen maar. Ja maar…
- Ja maar, zij hebben geen gezin wat ook aandacht vraagt
- Ja maar, zij hebben niet die hypotheek en die vaste lasten en…
- Ja maar, je kunt toch ook niets bereiken als je er niet gewoon heel hard voor werkt?
En gisteren viel dat kwartje dus. Tijdens een masterclass van Sharona Bolander met als gastspreker Thijs Unij. Hij vertelde zijn inspirerende verhaal en hield ons de spiegel voor. En daar kwam ik hoor, met mijn ‘ja maars’ in mijn hoofd. En terwijl ik mij daar langzaam maar zeker bewust van werd, ben ik vragen gaan stellen en beter gaan luisteren. En was ik om voor het einde van de sessie. Want er is altijd een keuze, de ‘Ja en…’
- Ja en, als ik tijd neem om even op te laden, al is het maar 5 min per dag, dan heb ik de eerste stap al gemaakt naar het bewuster luisteren naar mijn lijf en energie.
- Ja en, als ik de rust en tijd neem om na te denken wat mij wél en wat mij niet dichter bij mijn doel gaat helpen, brengt dat mij juist dichter bij mijn zakelijk doel én de balans die ik zoek.
- Ja en, als ik de tijd die ik aan iets besteed, werk, gezin, mijzelf, met volledige aandacht doe (zonder afleiding van telefoon, toch even die mail checken), dan geniet ik daar ook volledig van.
Herkenbaar?
Herken jij hier iets in? Sta eens stil en ben je bewust van waar jou ‘ja maar’ zit. Daar zit namelijk je groei. Of je nu een nieuwe baan zoekt, door wilt groeien, een betere balans wilt in je leven. Als jouw ‘ja maar’ voorbij komt:
- Sta er bij stil, laat het binnenkomen
- Sta toe dat je de spiegel voorhouden wordt
- Denk na over wat je nodig hebt om er een ‘ja en’ van te maken
- Begin met kleine stapjes
- Accepteer dat dit patroon er waarschijnlijk al wat langer zit en dat je dus tijd nodig hebt om het te veranderen
Zeg eens eerlijk, welke ‘ja maar’ zit jou nu in de weg?
Oh, en zoek jij werk waar je veel concurrentie in ervaart? Lees dan ook eens mij blog over het vinden van een administratieve baan. Hierin vind je niet alleen tips over waar de kansen voor dit beroep liggen, maar ook over andere beroepen.
Andere blogs die jou helpen bij het vinden van een andere baan zijn:
5 tips om gestructureerd te solliciteren
5 tips om je goed voor te bereiden op een (video)sollicitatiegesprek